Gökkubenin Keşfi

Gökyüzü beni hep hayrete düşürmüştür şekil şekil bulutlar ..
Zaman zaman onlara saatlerce bakıp fil,bebek,aslan gibi şeylere benzetirim çoğunluk file benzetirim nedendir hiç bilmem..En çok maviyken gökyüzü beni etkiler belkide gözlerim gökyüzüne bu kadar bakmayı sevdiğimden bulutların renginde..Babam hep derki bulutlara baktığın zaman daha bir mavi oluyor gözlerin..
Bulutları seviyorum zaman zaman neşeli,kızgın,korkak oluyorlar..Çok kızdıklarında birbirleri yaklaşıp öc alırcasına oklarını atıyorlar yer küreye..Mutlu olduklarında o güzelim güneşi göstermek için başka iklimlere gidip terk ediyorlar şehri..Beni..
Bazende korkak oluyorlar ne ayrı geziyorlar ne bitişik ona da parçalı bulutlu oluyorlar ama hepsinde de bir şey anlatıyorlar..Bereketiyle toprağı yüzünü sulayıp eksikliğinde dualar okutuyorlar..Kısacası gökyüzü ve bulutlar öyle mükemmel bir ortam ki hayran olmamak mümkün değil..Bence insanın ruh haliyle gökyüzü o kadar bağlantılı ki..Mesela yağmurlu günlerde herkes mutsuzdur sanki bulutlarla beraber ağlayacak gibi ama açıp güldüğü zaman gökyüzü insanlar da uçuşurlar gülücükleriyle caddelerde..İşte böyledir benim gökyüzüne olan sevdam..Bir gün çocukluğum da çok istediğim gibi bende gökyüzüne uçacağım..Hep kuş olmak istediğim gibi uçacağım..İşte bu yüzden kuşları çok kıskanıyorum onlar bana daha yakınla gökkubeye..
Bugün gülümseyen bulutlara teşekkürlerimi sunar yağmurlu günleri bekleriz.. :)