Hissedince

İnsan sevdiğini hissedince ne kadar şaşkın bir kuş oluyor.Şaşırıyorsun ve kaçmak istiyorsun.Korkuyorsun.Karşındakinin seni incitebileceği onca yıl büyüttüğün hayallerini darma duman edebileceği düşüncesinden.Onun sizin hayal ettiğiniz kişiden başka biri olabileceği gerçeği ile burun buruna gelebileceğiniz gerçeğinden..
Sonra merakınız galip geliyor.O hep kazanan taraf oluyor diyebiliriz.
Seviyorsun.Hemde çok.Aklının almayacağı kadar.Kendinde yadırgıyorsun alışkın değilsin bu kadar sevmeye.Kendin bile korkuyorsun.
"Fazla sevdiğinde hep kaçar karşındaki"denmiştir toplum tarafından.
Gözlerin vitrinlere dalıyor hani bir de bakıyorsun ki her şey onun için sanki.Her şey ona yakışıyor zihninde bu nesneler onun olmalı..
İşte o an bir kez daha tedirgin oluyorsun.
Fakat sevgiyi kalbinde hissedince ,gece uyandığında elin telefona gidince,onun yüzünü görüp gülümseyince,herkes ona benzeyince işte o zaman anlıyorsun kalbini..
Hep yanılsa da kalpler haklı çıktığı günlerde oluyordur elbet.Haklı günlere..
İşte kalp böyle sevgiler istiyor..Sevmek,kendinden çok sevdiğini düşünmekmiş..